Super stronka ;)

Hej!! Znalazłam dzisiaj super stronkę www.pato.pl gdzie można świetnie przerabiać zdjęcia. Ja już zrobiłam coś takiego:

A tu link do zdjęcia: http://www.pato.pl/efekt/twoje-zdjecie/id/1391181686ee91e6e130c1803be175.jpg?1391181694

Jeśli chodzi o rozdział, postaram się jak najszybciej.

Avril

03. Czy zostaniesz moją żoną?

03. ,,Czy zostaniesz moją żoną?"

*Ally*

Titanic jest wspaniały! Jestem taka szczęśliwa, że mogę nim płynąć! Z miłością mojego życia - Austinem. 

Minęło kilka dni. Każdy wygląda praktycznie tak samo, ale z każdą dobą jestem coraz bardziej szczęśliwa. Victoria jest cudowną przyjaciółką. Mogę z nią o wszystkim porozmawiać, mamy wiele wspólnych zainteresowań. Z Jimem i Markiem też strasznie się zaprzyjaźniłam, mimo, że ten drugi ma 35 lat (!). Ich rozmowy są lepsze od niejednej komedii. Raz słyszałam, jak Mark posądzał Jima o miłość do mnie. Ten zaprzeczał. I ja sądzę, że mówił prawdę. 

Potrawy na statku są strasznie oryginalne. Nigdy nie jadłam tej kaczki z marchewką, jak mówi Austin. Ale najsmaczniejsza jest polędwica Wellington z groszkiem cukrowym i sosem z czerwonego wina. Mm! Pycha! 

Ja i Austin wstajemy o jakiejś dziewiątej, wykonujemy poranne czynności, idziemy jeść, gadamy z przyjaciółmi i robimy różne rzeczy, a potem idziemy na zabawę do III klasy. Te zabawy są wspaniałe, zupełnie inne, niż w klasie I. Tu jest tak drętwo, jakaś sztywna muzyka klasyczna. A w III klasie jest strasznie wesoło, muzyka, która podrywa do tańca. 

Tego dnia spacerowałam po Titanicu zupełnie bez celu. Postanowiłam odwiedzić Jima i Marka. Ten pierwszy był kompletnie nie w sosie.

- Jim, coś ty taki jakiś smętny? - spytałam po powitaniu. 

- Mam przeczucie, że dzisiaj stanie się coś złego - westchnął chłopak.

- Jim, Titanic jest niezatapialny! Ile razy mam Ci to powtarzać? - westchnął Mark.

- Nie pamiętasz, co Ci tłumaczyłem niedawno? Titanic wcale nie jest niezatapialny! Ma tylko większe szanse na niezatonięcie!

- Idiota... - westchnął Jim.

- To samo powiedziałam, kiedy Austin chciał płynąć bez walizek - powiedziałam. Roześmialiśmy się wszyscy.

- Tu jesteś! - usłyszeliśmy wkurzony głos Austina.

- Ktoś tu się zrobił zazdrosny... - mruknęłam.

- Nieprawda! Po prostu znowu szukałem Cię po całym statku, a ty się świetnie bawisz! - uśmiechnęłam się. Przypomniało mi się moje pierwsze spotkanie z Victorią. 

- Kocham Cię - powiedziałam i przytuliłam się do niego.

- Mmm, ja Ciebie też - powiedział.

- Nie umiem się na Ciebie gniewać.

*Wieczorem*

Austin poprosił mnie, żebym przyszła o 18.00 na dziób statku. Spełniłam jego prośbę. Czułam, że wymyślił coś romantycznego, dlatego ładnie się ubrałam. Czekałam na niego i patrzyłam na zachód słońca.

- Allyś - usłyszałam szept. Odwróciłam się. Austin klęknął przede mną.

- Czy zostaniesz moją żoną?

*Narrator*

Jim musiał zatkać Markowi usta ręką, gdyż ten chciał krzyknąć:

- O ja cie!

*Ally*

- Tak - odpowiedziałam. Oczywiście, że chciałam. Byłam w siódmym niebie. Austin założył mi pierścionek zaręczynowy na palec. Był śliczny! Jim i Mark bili brawo. Takich zaręczyn nie widziałam jeszcze w żadnych filmach!

***

Dziękuję za komentarze i obserwacje. 

Potrawy na I klasie na Titanicu nie są wymyślone. Znalazłam je tu: http://gotowanie.onet.pl/galerie/co-jadali-pasazerowie-pierwszej-klasy-na-pokadzie-titanica,385,obraz,2.html

Happy Birthday Calum Worthy!

Cześć! Dzisiaj urodziny obchodzi nasz kochany serialowy Dez, który zawsze nas rozśmiesza. Ma już 23 lata :).
Życzymy zdrowia, szczęścia, pomyślności, spełnienia marzeń, dużo propozycji filmowych i zgody Disneya na 4 sezon A&A.
Next pojawi się w tym tygodniu. Dziękuję, że jesteście.
Avril Moon

02. ,,Nowa przyjaciółka"

02. ,,Nowa przyjaciółka"

*Ally*

Po rozmowie z Jimem i Markiem poszliśmy na zabawę w I klasie. O ile to można było nazwać zabawą. Jakaś drętwa muzyka i ludzie udający taniec. Prychnęłam. Austin poszedł gadać z jakimś biznesmenem. Usiadłam przy stole.

- Cześć - usłyszałam za sobą. Odwróciłam się. Stała za mną jakaś dziewczyna, mniej więcej w moim wieku, brązowooka brunetka.

- Cześć - odpowiedziałam.

- My się chyba nie znamy.

- Wiem - uśmiechnęła się.

- Jestem Victoria. 

- Ally - podałyśmy sobie ręce.

- Miło Cię poznać.

- Którą klasą płyniesz? - Victoria była strasznie ciekawska.

- Pierwszą. A ty?

- Drugą.

- Ahh... Więc co robisz na zabawie w pierwszej?

- O tak, sobie przyszłam. Żeby się uspokoić.

- A można tak?

- Przeważnie nie, ale dostałam zgodę od pani Ismail.

- Tak?

- No, tak. Ale za to do drugiej i trzeciej klasy można wchodzić bezkarnie, bez zgody. A w trzeciej klasie jest prawdziwa zabawa.

- Serio mówisz?

- Serio, serio. Chcesz, to Cię zaprowadzę. Chciałam ochłonąć tu przed nią.

- OK - uśmiechnęłam się i poszłam za rękę z Victorią, zupełnie zapominając o Austinie...

*Austin*

Rozmawiałem z Johnem Newmanem, strasznie bogatym biznesmenem. W pewnej chwili John musiał wracać do żony, więc pożegnaliśmy się. I ja się rozglądam, a Alysi nie ma! 

- Przepraszam panią - zaczepiłem jakąś kobietę.

- Nie widziała gdzieś pani brunetki w niebieskiej sukience?

- Tak - pokiwała głową.

- Rozmawiała z jakąś Victorią i poszły na zabawę do III klasy.

- Dziękuję pani.

- Ależ nie ma sprawy.

- Do widzenia!

- Do widzenia!

*Ally*

Ja i Victoria bawiłyśmy się świetnie! Grała wesoła muzyka, ludzie się bawili, śmiali, pojedynkowali bezkarnie... Taka luźna, wspaniała impreza.

- Ally? Ally! - usłyszałam za sobą. Odwróciłam się.

- Austin! - wtuliłam się w niego.

- Nie udawaj niewiniątka - powiedział.

- To ja gadam z Johnem Newmanem, a potem szukam Cię, a ty bawisz się w trzeciej klasie z jakąś Victorią?

- Wypraszam sobie, ale ja wcale nie jestem ,,jakaś"! - powiedziała Victoria.

- Skąd wiesz, jak Victoria ma na imię? - zdziwiłam się.

- Zaczepiłem jakąś babkę i pytałem się, czy widziała brunetkę w niebieskiej sukience, i mi powiedziała, że poszłaś z jakąś Victorią.

- Ahh... To pewnie Margaret Brown - prychnęła Victoria.

- Ehm... Poznajcie się! - powiedziałam.

- Austin to Victoria, moja koleżanka, Victoria to mój chłopak, Austin.

- Cześć - podali sobie ręce.

- To co? Bawimy się? - zaproponowała Victoria.

- Jasne!

01. ,,Wypłynięcię i spotkanie"

01. ,,Wypłynięcie i Spotkanie"

*Ally*

Było przed południem. Staliśmy przed statkiem z naszymi przyjaciółmi - Trish i Dezem. 

- Jestem taka szczęśliwa, że płyniemy Titaniciem - przytuliłam się do mojego Austisia. Kocham go!

- Oby nie wynikło z tego nic złego - mruknął Dez. 

- Oj, Dez, nie miej takich czarnych myśli. Titanic jest przecież niezatapialny! - mówiła z radością Trish. 

- Chyba powinniśmy już iść na pokład - zauważyłam.

- Masz rację - Austin pokiwał głową. 

- To co, żegnamy się? 

Nasza czwórka przytuliła się mocno. Kiedy się ,,odkleiliśmy", potknęłam się o torbę. Na szczęście Austiś mnie złapał.
- Uważaj, proszę Cię - powiedział zamiepokojony. Pokiwałam twierdząco głową. Ruszyliśmy przed siebie, machając przyjaciołom. Po chwili byliśmy już na pokładzie. Staliśmy przy barierce i machaliśmy Trish i Dezowi. Austin przytulił mnie i pocałował.

- Cieszysz się? - zapytał.
- Oczywiście, że się cieszę - powiedziałam i dałam mu całusa. Po chwilk statek wypłynął. Na biletach był numer naszego pokoju: Klasa I, numer 149, class I, number 149. Udaliśmy się do jakiegoś gościa po klucz. Kiedy go otrzymaliśmy, ruszyliśmy do pokoju. Był śliczny! Jeszcze nigdy nie byłam w takim apartamencie!

Zaczęłam przechodzić między pokojami. Moja sypialnia wyglądała tak:

Jadalnia wyglądała tak:

Byłam wniebowzięta!

Zaczęliśmy się rozpakowywać. Przyszła pokojówka. 

- Pomóc może w czymś? - spytała.

- Dziękuję, poradzimy sobie - uśmiechnęłam się.
- Dobrze, do widzenia!

- Do widzenia!

*Austin*

Rozpakowywałem się i myślałem. Chyba na prawdę uszczęśliwiłem moją królewnę. Wziąłem ją na rejs do Paryża niezatapialnym statkiem w I klasie. Ja to jestem romantyczny...

- Ah, tak? - usłyszałem głos mojej brunetki.

- Powiedziałeś: ,,Ja to jestem romantyczny..." - prychnęła.

- A nie jestem?

- Na stówę jesteś skromny.

- Sarkazm?

- Aha - Alysia wyszła. Roześmiałem się pod nosem. Jezu, nasze rozmowy są lepsze od niejednej komedii...

*Ally*

Weszliśmy z Austinem do restauracji. Wyglądała tak:

[zdjęcie]

Usiedliśmy przy stoliku i zajęliśmy się menu.

- Co bierzesz? - spytałam.

- Pieczona pierś z kaczki z puree marchewkowym i... ka... karmel... karmelizowaną młodą marchewką? - roześmiałam się. Jego mina była wprost epicka!

- Ja też - roześmiałam się. 

- I lepiej go ja złożę zamówienie - dodałam.

- Mhm - prychnął. Jak ja go kocham!

*Austin*

Po zjedzeniu posiłku wyszliśmy na pokład. Ta kaczka z marchewkami była całkiem dobra! Ciekawe tylko, co to znaczy karmen... karmenalizowana? Nie, karmelizowana! Jestem idiotą! 

Przechodziliśmy nad bocianim gniazdem, kiedy usłyszałem głos:

- Austin Moon? 

Odwróciłem się w górę. Jakiś nastolatek patrzył na mnie ciekawie.

- Tak, to ja. Kim ty jesteś?

- No, jak to, nie pamiętasz mnie? Austin, to ja, Jim! 

Zastanowiłem się chwilę. I... no tak!

- Jim! Boże, jak ja Cię dawno nie widziałem!

Jim chodził ze mną do podstawówki. Był jednym z nielicznych, którzy się ze mnie nie śmiali.

- Kim jest Jim? - spytała Allunia.

- Ah, no tak! Jim, to moja dziewczyna, Ally. Ally to mój przyjaciel z dzieciństwa, Jim.

- Czy taki przyjaciel to nie wiem - mruknął Jim. Roześmialiśmy się wszyscy.

- Byłem sługą Hanki. Ale jej nienawidziłem - powiedział.

- Dobra, mniejsza z tą starą krową - powiedziałem. 

- Miło mi poznać panienkę - powiedział Jim.

- Jaką znów panienkę? - spytał ciekawie jakiś gość obok Jima.

- Mark, cholera jasna, patrz na morze, bo zatoniemy! - krzyknął Jim.

- Nie zatoniemy - niejaki Mark machnął ręką.

- Titanic jest przecież niezatapialny!

- Ty i to twoje gadanie... Nie ma niezatapialnego statku! Titanic ma tylko większe szanse na niezatonięcie...

- Ty i to twoje gadanie...

Prolog

00. Prolog

*Austin*

Dzisiaj rocznica. Moja i Ally. Jesteśmy razem już rok. Tak cholernie ją kocham! Długo szukałem prezentu, aż wreszcie znalazłem...

- Kochanie, popłyniemy jutro Titaniciem - powiedziałem, wręczając jej dwa bilety I klasy.

- O Boże, Austin, serio? - powiedziała uszczęśliwiona dziewczyna. 

- Tak, Moja Bogini! 

- To leć do domu!

- Zrywasz ze mną? Nie podoba Ci się? - powiedziałem z prawdziwym smutkiem.

- Masz zamiar płynąć bez walizek?! Idiota... 

Roześmiałem się. Pocałowałem moją ślicznotkę w policzek i pobiegłem do domu. Kiedy się spakowałem, przybiegł do mnie Dez.

- Witaj, Romeo! - powiedział.

- A może powinienem powiedzieć: Witaj, Jack? - zaczął się chichrać.

- Udało się, Dezmond. Ja płynę Titaniciem. Prosto do Paryża (zmiana na potrzeby historii, by było romantycznie... od aut.). Z moją Allysią.

- Czyli z Luśką.

Spiorunowałem go wzrokiem.

- Przepraszam, z Rose... - zaczął się śmiać. 

***

Czytasz=komentujesz=motywujesz=dostajesz kolejny rozdział

2 komentarze od różnych osób=1 rozdział